اگر برتری ارتش‌های جهان را با درنظرداشت نیروی انسانی مورد سنجش قرار دهیم، شکی نیست که چین با ارتش ۲.۱۹ میلیون نفری خود به عنوان قدرتمندترین نیروی نظامی جهان به شمار خواهد رفت؛ اما معیار قدرت یک ارتش افزون بر شمار سربازان، بستگی به عوامل و ویژگی‌های متعدد دیگری دارد. به همین دلیل، ایالات متحده بر اساس شاخص گلوبال فایر پاور، هنوز هم به عنوان قدرتمندترین نیروی نظامی جان شناخته می‌شود، در حالی‌که روسیه و چین به ترتیب در رده‌های دوم و سوم شاخص برترین ارتش‌های جهان قرار می‌گیرند.

فهرست قدرتمندترین ارتش‌های جهان شامل ۱۳۸ کشور است و این شاخص برای تعیین میزان قدرت نظامی به بیش از ۵۰  عامل و ویژگی از جمله نیروی انسانی، قدرت نظامی و مالی و توانایی لجستیکی و قابلیت جغرافیایی بستگی دارد.

هرچند تأثیرگذاری بحران کرونا در میزان قدرت‌ ارتش‌های جهان تا کنون مشخص نیست، اما برخی از کشورها نسبت به سال گذشته شاهد کاهش رتبه بوده‌اند، در حالی که برخی دیگر از جمله کشورهای خاورمیانه به پیشرفت‌های بیشتری دستیابی پیدا کرده یا حداقل توانسته اند رتبه قبلی خود را حفظ کنند.

ارتش مصر با آن‌که هنوز هم رتبه اول در میان کشورهای عربی و رتبه دوم در میان کشورهای آفریقایی را دارد، اما در سطح جهانی به رتبه سیزدهم نزول کرده است.

در این میان، عربستان سعودی، در بین کشورهای عربی حوزه خلیج فارس رتبه اول، در جهان عرب رتبه دوم و در سطح بین‌المللی در رتبه هفدهم قرار دارد، اما توانسته است از اسرائیل که از ردیف ۱۷ در سال گذشته به مقام بیستم نزول کرده است، پیشی گیرد.

سایر کشورهای عربی از نظر قدرت نظامی در شاخص گلوبال فایر پاور به ترتیب آتی قرار گرفت اند: سوم: الجزایر، چهارم: امارات متحده عربی، پنجم: مراکش، ششم: عراق، هفتم: سوریه، هشتم: لیبی، نهم: کویت، دهم: عمان، یازدهم: تونس، دوازدهم: اردن، سیزدهم: سودان، چهاردهم: یمن، پانزدهم: قطر، شانزدهم: بحرین و هفدهم: لبنان.

در اروپا، ارتش آلمان از رتبه ۱۳ در سطح جهان به مقام ۱۵ سقوط کرده است، در حالی که ارتش اسپانیا از رتبه ۲۰ به ردیف ۱۸ ارتقا یافته است.

با آن‌که شاخص گلوبال فایر پاور، توانایی هسته‌ای را مستثنی می‌کند، اما نشانه‌های بارزی از رقابت شدید تسلیحاتی میان کشورهای جهان، از جمله کشورهای خاورمیانه وجود دارد و کشورهای منطقه به منظور توسعه و تقویت نیروهای نظامی خود دست به خرید تجهیزات نظامی پیشرفته می‌زنند و رقابت میان آنها بر سر این موضوع همچنان ادامه دارد.

چند ماه قبل و همزمان با پایان یافتن تحریم تسلیحاتی ایران در اکتبر ۲۰۲۰، برخی از مخالفان دونالد ترامپ، رئیس جمهوری پیشین ایالات متحده، دولت وی را به دلیل موافقت برای فروش هواپیماهای پیشرفته آمریکایی "F-35" به امارات متحده عربی متهم به تحریک یک مسابقه تسلیحاتی در خاورمیانه کردند.

به‌رغم تلاش دموکرات‌ها در کنگره آمریکا برای جلوگیری از اجرایی شدن توافق‌نامه تسیلحاتی به ارزش حدود ۲۳ میلیارد دلار که شامل سلاح‌های دیگری نیز است، مجلس سنا در ماه دسامبر گذشته از پذیرش دو لایحه که در این زمینه ارائه شده بود خودداری کرد. خبرگزاری رویترز روز چهارشنبه گذشته به نقل منابع آگاه گزارش داد که امارات متحده عربی توافق‌نامه‌ای را برای خرید ۵۰ فروند هواپیمای "F-35" و حداکثر ۱۸ پهپاد مسلح با ایالات متحده امضا کرده است.

بنابراین، با آن‌که امارات متحده عربی در شاخص گلوبال فایر پاور، در رتبه ششم کشورهای خاورمیانه قرار گرفته است، اما در اختیار داشتن جنگنده‌های "F-35" ممکن است جایگاه این کشور را در شاخص بعدی عملا دگرگون کند. البته اسرائيل تنها کشور منطقه است که جنگنده‌های پیشرفته آمریکایی را در اختیار دارد. در حالی که قرار بود جنگنده‌های "F-35" به عنوان بخشی از برنامه تسلیحاتی آمریکا به ترکیه فروخته شود، اما اصرار آنکارا برای خرید سامانه دفاع موشکی S-400 روسیه باعث حذف این کشور از قرارداد مزبور شد.

در حالی‌که شاخص سالانه قدرتمندترین ارتش‌های جهان، همزمان با مراسم تحلیف جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده، منتشر شد، صحبت در باره مسابقه تسلیحاتی در خاورمیانه بار دیگر به طور گسترده‌ای مطرح شده است. در كنفرانس «موسسه برنامه‌ریزی سیاسی مردم یهود» كه هفته گذشته در فضای مجازی برگزار شد، هنری کیسینجر، وزیر پیشین امورخارجه آمریکا گفت که دولت جدید ایالات متحده نباید به اصل توافق هسته‌ای با ایران باز گردد، زیرا این امر می‌تواند منجر به مسابقه تسلیحاتی در خاورمیانه شود.

کیسینجر از توافق هسته‌ای که قدرت‌های بین‌المللی در ژوئیه سال ۲۰۱۵ با ایران منعقد کردند و دولت ترامپ در سال ۲۰۱۸، از آن خارج شد، انتقاد کرد. این در حالی است که جو بایدن، رئیس جمهوری جدید ایالات متحده قصد دارد در صورت موافقت مجدد تهران به پیروی از محدودیت‌ها و رعایت تعهدات برجام، بار دیگر به توافق هسته‌ای باز گردد.

هنری کیسینجر (دیپلمات ۹۷ ساله پیشین آمریکایی) گفت "نباید خودمان را گول بزنیم." وی افزود "به باور من، اصل (توافق هسته‌ای) که محدودیت‌های زمانی، نواقص و خلأهای فراوانی دارد، جز این‌که سلاح‌های هسته‌ای را در منطقه گسترش دهد، سود دیگری در پی نخواهد داشت و در نتیجه، یک حالت تنش نهفته را ایجاد می‌کند که مدتی بعد فوران خواهد کرد."

کیسینجر اظهار داشت "من نمی‌گویم که نباید با آنها صحبت کنیم،" اما "رهبران جمهوری اسلامی ایران، گزینه‌ای دیگر برای دست کشیدن از سیاست کنونی که آمیزه‌ای از اسلام افراطی و تهدید است را ندارند و آزمایش واقعی این امر بستگی به ارزیابی توانایی‌های هسته‌ای ایران و میزان جلوگیری از تحقق آن دارد."